Joanna Pąk
Motylek
Latał motylek nad łąką
i zazdrościł biedronkom,
że mają małe kropeczki,
a on tylko plameczki
na skrzydełkach delikatnych
zielonych i szkarłatnych.
Usiadł motyl zamyślony
na małym listku zielonym,
a tam szary żuczek pyta:
– czemu jesteś zadumany,
ty motylku, mój kochany?
Motyl skrzydła swe rozłożył
i żuczkowi rzecz wyłożył,
że biedronki są w kropeczki,
a on tylko ma plameczki.
Żuczek mądrze zmarszczył czoło
i odezwał się wesoło:
– ty masz plamki, a biedronki
mają suknie w drobne kropki…
każdy piękny w swej naturze,
o co więc tu wszczynać burzę?
Każdy piękny jest w prostocie,
zazdrość zaś ubliża cnocie.
I zrozumiał to motylek…
znów zamyślił się przez chwilę
i żuczkowi podziękował
za te bardzo mądre słowa.
Potem uniósł się nad łąką,
poszybował ku biedronkom.
O autorce:
„Poezja pomogła mi wejść w świat ludzi zdrowych. Zaczęłam pisać, publikować najpierw w czasopismach, almanachach,
a później wydawać samodzielne tomiki. Podczas promocji goście mówią, że moje wiersze pomagają im zrozumieć samych siebie.”
Joanna Pąk urodziła się z dziecięcym porażeniem mózgowym czterokończynowym. Życie tak jak tworzona poezja są jej pasją i miłością. Ukończyła studia pedagogiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Debiutowała w książce pt. Cierpienie ma tysiąc twarzy (1988). Jej poetycki talent doceniono podczas licznych konkursów i plebiscytów, a sama autorka tworzy i zaangażuje się w projekty, które pozwalają oswoić się z niepełnosprawnością, czy wspierają aktywizację społeczną kobiet z niepełnosprawnościami.
„Motywacja do działania ma kluczowe zadanie, aby życie nie było bezbarwne, pełne zwątpień i marazmu. Myślę, że należy wydobywać, pokazywać wartości i możliwości człowieka, niezależnie od stanu jego zdrowia.”
