Rozmowa o kosmosie z Szymonem Krawczukiem
“Dziecko jest dla siebie kosmosem.”
Antoni Kępiński, polski psychiatra i pisarz
Kosmos dla wielu z nas może wydawać się rzeczą kompletnie odległą, nieosiągalną. Czasami słyszymy o nim, kiedy w radiu wspominają o NASA, czy o jakimś wyjątkowym zaćmieniu. Uczymy się o planetach na geografii, jednak mimo to wszechświat dalej pozostaje zagadką, z którą być może nigdy nie będziemy mieli bliżej czynienia.
Jednak nic bardziej mylnego! Udało mi się przeprowadzić wywiad na temat kosmosu z Szymonem Krawczukiem, studentem międzynarodowego kierunku Engineering and Management of Space Systems na Politechnice Gdańskiej i Technische Hochschule Bremen, Zastępcą Przewodniczącego Samorządu Studentów Politechniki Gdańskiej ds. Umiędzynarodowienia
i Nauki, a jednocześnie Pełnomocnikiem Przewodniczącego Parlamentu Studentów RP ds. Ruchu Naukowego.
Jest on również współtwórcą naukowych projektów studenckich HEDGEHOG oraz GDArms, pasjonatem inżynierii systemów.
W 2019 roku został zwycięzcą plebiscytu Pro Juvenes w kategorii Student-Naukowiec. Prywatnie Szymon Krawczuk jest kibicem żużla i początkującym amatorem mechaniki samochodowej.
W rozmowie tej rozważymy, co tak naprawdę może pasjonować w pracy związanej z kosmosem oraz komu osoba zaznajomiona już z tą dziedziną, najbardziej poleca taką aktywność.
Skąd się wzięło Pana zainteresowanie kosmosem?
Prawdę mówiąc, to trochę przez przypadek, ale wolę określać to jako przeznaczenie 😊 Pewnego dnia zobaczyłem w Teleexpresie relację z polskiej edycji hackathonu* „NASA Space Apps Challenge”. Od razu wiedziałem, że chcę wziąć udział
w jego kolejnej edycji. Tylko był jeden problem – nikt go nie organizował. Za namową kolegi postanowiłem wziąć sprawy
w swoje ręce i rzucić się z motyką na słońce. W ten sposób zostałem organizatorem polskich edycji konkursu NASA, które wypaliły genialnie, w efekcie czego dostałem pracę w jednej z kosmicznych firm sponsorujących to wydarzenie, a tam poznałem przyjaciela, Adama Dąbrowskiego, z którym kolejne kosmiczne projekty realizuję do dziś.
*Hackathon – wydarzenie skierowane do programistów, podczas którego informatycy i inne osoby związane z rozwojem oprogramowania, takie jak projektanci grafiki,
twórcy interfejsów i menedżerowie projektów, stają przed zadaniem rozwiązania określonego problemu w formie konkursu.
Proszę opowiedzieć o dwóch najciekawszych projektach, jakie Pan realizował.
Pierwszym z nich zdecydowanie jest projekt HEDGEHOG (High Quality Experiment Dedicated to uGravity Exploration, Heatflow and Oscillation measurement from Gdańsk). Jego celem było dokładne zbadanie dynamiczno-termicznego środowiska lecącej rakiety, do czego użyliśmy nowatorskich przyrządów własnej konstrukcji. Co ciekawe, spora część naszych innowacji polegała na pomysłowości, a nie technologii, co osiągnęliśmy kreatywnie wykorzystując proste zjawiska fizyczne.
Drugi najciekawszy projekt to GDArms – tu celem było zbudowanie prototypu urządzenia, które jednocześnie mogło odtwarzać kilka parametrów warunków panujących wewnątrz rakiety w trakcie lotu, co było możliwe dzięki wykorzystaniu wirówki hipergrawitacyjnej Europejskiej Agencji Kosmicznej.
Bardzo ciekawym doświadczeniem była nie tylko nauka praktycznych umiejętności, ale i liczne podróże związane z projektami, dzięki czemu miałem szansę zwiedzić choćby USA, Australię, Nową Zelandię, Zjednoczone Emiraty Arabskie i najważniejsze
w Europie miejsca dla przemysłu kosmicznego, w tym nawet za kołem podbiegunowym!
Oba projekty były realizowane przez studentów Politechniki Gdańskiej dzięki współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną.
Za każdym razem musieliśmy najpierw wygrać konkurs na najlepsze pomysły eksperymentów, dzięki czemu w nagrodę mogliśmy je realizować w praktyce.
Jak takie aktywności mogą przydać się nam, jako ogółowi ludzkości, w przyszłości?
Na bardzo wiele sposobów. Kosmiczne technologie są wszędzie wokół nas, w samym smartfonie znajdziemy ich kilkadziesiąt. Projekty, które miałem szansę współtworzyć, podejmowały przede wszystkim tematykę związaną z weryfikacją i testowaniem ładunków, użytkowych i naukowych, przed wyniesieniem ich w kosmos. Jest to o tyle istotne, że lepsze procedury testowe mogą pomóc zapewnić wyższą niezawodność sprzętu oraz zminimalizować koszty jego produkcji i eksploatacji. Ogólnie, technologie kosmiczne przydają się w mnóstwie dziedzin, od przeciwdziałania zmianom klimatu, przez medycynę, po rozrywkę i zapewnianie nam bezpieczeństwa.
Komu poleciłby Pan pracę związaną z kosmosem i jakie cechy się podczas niej rozwija?
W zasadzie, to każdemu. Praca w sektorze kosmicznym jest bardzo satysfakcjonująca i otwiera bardzo ciekawe ścieżki rozwoju. Projekty kosmiczne są wybitnie interdyscyplinarne, a to czyni je jednocześnie jednymi z najciekawszych. W tym sektorze bardzo cenne są oczywiście umiejętności i doświadczenie, których pracodawcy mocno wymagają, ale przy tym bardzo dobrze za nie płacą, co przecież nie jest bez znaczenia.
Na początku nie należy przejmować się brakiem doświadczenia i wysokimi wymaganiami. Polska Agencja Kosmiczna, firmy
z sektora i uczelnie stwarzają wiele możliwości, aby to doświadczenie zdobywać, choćby poprzez projekty studenckie, czy wspaniały program stażowy Rozwoju Kadr Sektora Kosmicznego.
Poza tym, w Polsce budowane są naprawdę ciekawe rzeczy, jak choćby marsjański „Kret” Astroniki. Chyba ciekawiej budować coś takiego niż programować kolejną aplikację dla banku lub ubezpieczalni 😉
Jak widać, praca związana z kosmosem wcale nie jest tak odległą, jak na pierwszy rzut oka może się wydawać. Praktycznie każdy z nas może rozwinąć się w tym kierunku i osiągnąć „niemożliwe”. Mam nadzieję, że ten wywiad Was zaciekawił i może ktoś z Was spróbuje swoich sił w sferach wszechświata!
Wywiad przeprowadziła:
Karolina Szaniawska – czternastoletnia zawodniczka jeździeckiej Kadry Mazowsza w skokach przez przeszkody, hobbistycznie autorka ponad 20 opowiadań oraz pasjonatka kultury azjatyckiej.
